با زنده کیست ؟

هنگامی که دونفر دوئل می کردند ، یکی خواه نا خواه برنده ی اصلی بود ؛ تابوت ساز . به نظر من اگر امروزه کسی خواهان خشونت و جنگ باشد ، فردی ست که از شدت تنفر و بدبختی ، زندگی و زنده بودن و مفهوم آن را نشناخته ویا چون همان تابوت ساز ِ دوئل ، فقط سود ِ خود را در این بزنگاه می جوید . امروزه شاید برنده ی اصلی هر جنگی ، صاحبان کارخانه های سلاح های کشتار جمعی باشند . البته سیاستمداران طرفین هم به سهم خود سود ی در جنگ می جویند ، اما هیچ کدام از طرفین دعوا حاضر نیست ، این واقعیت را بپذیرد و آشکار کند که بازنده ی اصلی کیست : مردم . مردم عادی ، مثل ما . تو و من . پدرو مادری که جوانشان را از دست می دهند و کودکی که بی پدر ومادر می زیید و سرباز مجروحی که تا پایان عمر رنج می برد . از جمع ما ها . ما ئی که هنگام انتخابات و جنگ و درگیری مهم هستیم و هنگام تصمیم گیری وعفو و بذل و بخشش ، نادیده گرفته می شویم و مزاحمیم . در اینکه ایران هنوز پس از سال ها ، به یک دموکراسی ایده آل نرسیده ، شکی نیست ، اما با جنگ و خونریزی ِ بیشتر ، دست یابی به آن دشوار تر می شود. اکنون بسیاری از سیاستمداران ِ دنیا به این نتیجه رسیده اند که گفتگو ی بی واسطه ی ایران و آمریکا ،بهترین راه پیشگیری از جنگی خانمان سوز است . به نظر من ، اگر جنگی دیگر در این منطقه آغاز گردد ، دودش نه تنها به چشم مردم ایران می رود ، بلکه شاید ، به چشم مردم منطقه و حتا فرا تر هم برود . به نظر من ، ایران و منطقه ی خاور میانه به آرامش و انسانیت و قانونمندی ِ دموکراتیک نیاز دارد و احترام گذاشتن به باورهای ِ همه ی اقوام ِ گوناگون ، نه جنگ و کشت و کشتار بیشتر . من در زندگی هیچ کس را ندیدم که جنگ و خونریزی و آشوب را تجربه کرده باشد و باردیگر هم خواهان آن باشد . همانطور که هیچ گاه نمی توان در جویی باریک امواجی سترگ دید ، همان گونه که نمی توان به هیچ کس با کتک زدن و چماق زیبایی آفرینش و آفریننده را نشان داد ، همان جور هم نمی توان با ویران کردن و خشونت و جنگ و خونریزی ، مردمی را در درون و براستی دموکرات کرد . در اروپا پس از تجربه ی دوجنگ دهشتناک ،به اینجا رسیدند : نه گفتن همیشگی به جنگ در اروپا . شاید درمان ایران و کشورهای این منطقه هم آری گفتن به سیستمی دموکراتیک و ارزشمندی و شناختن قدر زندگی ِ صلح آمیز و جایگاه ِ انسان و حریم شخصی او باشد . امیدوارم جنگ نشود ، اما به هر حال اگر جنگی دیگر بر پا شود ،تنها سود جویانی فرصت طلب برنده ی آنند ، نه مردم ایران و خاورمیانه و اروپا و آمریکا ، چرا که ایران نه افغانستان است و نه عراق

.